و چه امدن ارامش بخشی
برای بقایای
یک نگاه مصمم
خودت خویشتن را دعوت نمودی
به مهمانی نگاهم
در کلبه ی محقر چشمانم
راهی برای
دوست داشتن
پیدا کن
رفاه وپیشرفت محصول علم و صنعت است.وثبات اجتماعی معلول نفی و تفکر اندیشه و اراده انسان ها و ممانعت از خوداگاهی انها است.انسانها به صورت توده هایی تربیت میشوند که نیازهای جامعه با ثبات را تامین میکند.در این دنیا تکنولوژی اسایش را هدیه میدهد و ارامش را از تک تک افراد سلب میکند.
دنیای شگفت انگیز نو
همشهری(م.ن.ف)
پیش نرفتن.درجا زدن.قهقرا.بعبارت دیگر تکیه بر انچه *داریم*اگاهیم.میتوانیم بدان دلبسته شویم و با ان احساس ایمنی کنیم.از گام گذاشتن به ناشناخته میترسیم.ودر نتیجه پرهیز میکنیم.زیرا در حقیقت گر چه پس از برداشتن گام ممکن است به بیخطر بودن ان پی ببریم.ولی پیش از ان این گام مخاطره امیز وهراس انگیز مینماید.تنها انچه قدیمی و ازمایش شده است مطمئن است و یا چنین جلوه میکند.در هر قدم تازه خطر شکست وجود دارد و یکی از علل ترس مردم از ازادی همین است.
داشتن یا بودن
اریک فروم